- bez czci i wiary
- {{stl_8}}{ktoś} {{/stl_8}}bez czci i wiary {{/stl_13}}{{stl_7}}'człowiek pozbawiony zasad moralnych; ktoś kierujący się w życiu niskimi pobudkami, bezwartościowy, bez honoru' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bez czci i wiary
Look at other dictionaries:
bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; … Słownik języka polskiego
cześć — 1. Ktoś bez czci i wiary; ktoś wyzuty z czci i wiary «ktoś bez honoru, ktoś pozbawiony zasad moralnych»: (...) rewolucje miały takich karierowiczów bez skrupułów, bez czci i wiary (...). PrzWsp 4/1927. 2. Odsądzać kogoś od czci i wiary «oceniać… … Słownik frazeologiczny
wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… … Słownik frazeologiczny
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… … Słownik języka polskiego
wiara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wierze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekonanie, pewność, że coś jest prawdziwe; wierzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głęboka, niewzruszona wiara. Wiara w słuszność sprawy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
